Daphne Koolen
Personalia:
Daphne Koolen, 22 jaar, 3e jaars Psychologie student, hockey duiken en natuurlijk fietsen
Wat houdt je bezig op dit moment?
Ik ben derde jaars Psychologie student en verveel me ook zeker niet in het drukke studentenleven in Groningen. Verder heb ik natuurlijk mijn handen vol aan Heart to Handle en ben ik hard aan het trainen, bezig geld in te zamelen en de tocht voor te bereiden.
Wat heeft je doen beslissen om Stichting Heart to Handle mede op te richten?
Mijn vader is twee jaar geleden overleden aan een plotselinge hartstilstand. Het leek mij heel mooi om zo'n negatieve situatie om te zetten in iets positiefs en zo te voorkomen dat andere vaders te vroeg overlijden.
Heb je eerder vrijwilligerswerk gedaan of je ingezet voor een goed doel?
Drie jaar geleden heb ik wc's gebouwd in een klein dorpje in zuid India. In het hele dorp waren geen sanitaire voorzieningen en wij hebben er toen verandering in gemaakt. Het was een hele leerzame en mooie ervaring!
Waaruit put je je motivatie om je volledig in te zetten voor Stichting Heart to Handle in samenwerking met de Nederlandse Hartstichting?
Natuurlijk doe ik dit vooral voor mijn vader en wil ik zoveel mogelijk geld voor de Hartstichting inzamelen maar waar ik ook vooral motivatie uit haal is zien hoe erg de rest van het team zich volledig inzet voor Stichting Heart to Handle. Het is zo mooi om zoiets groots met elkaar neer te zetten en als ik kijk naar wat we nu al bereikt hebben ben ik zo trots op iedereen en nog gemotiveerder de eindstreep van Barcelona te bereiken!
Wat is jouw persoonlijke doel wat je wil bereiken als je kijkt naar afgelopen jaar?
Ik wil de grens van mij kunnen opzoeken. Een mens kan zoveel meer dan dat hij denkt. Ik vind het een uitdaging om die grens op te zoeken en zo alles uit mijzelf te halen. Ik ben nu nog jong, fit en onafhankelijk dus nu is de tijd om alles uit het leven te halen. Door Heart to Handle ben ik aardig op weg ;) .
Wat is het hoogte punt wat u tot nu toe met Heart to Handle hebt mee gemaakt?
Ik denk dat dat de laatste meters vóór de eindstreep van de Amstel gold race waren. Na 100 kilometer fietsen en als laatste de zware Cauberg, behaalde we eindelijk de eindstreep. Mijn moeder en mijn zusjes reden nog langs met de auto om ons aan te moedigen voor de laatste loodjes. Vlak voor de eindstreep fietsten we met z'n vijven naast elkaar over de hele breedte van de weg en hebben we allemaal wel een traantje weggepinkt. Het was een heel mooi moment met elkaar en toen dacht ik: als dit al emo is hoe moet het dan wel niet in Barcelona zijn!
Wat denk je dat het lastigste is waar jij of jullie nog tegen aan gaan lopen?
Wij zijn alle vijf hele verschillende personen en zijn fysiek ook heel anders. Iedereen zou dus tijdens de fietstocht zich heel erg moeten aanpassen. Sommigen zullen harder moeten fietsen en minder pauzes houden en anderen weer wat langzamer en meer pauzes. Dit gaat voor iedereen dus lastig worden maar ik heb er vertrouwen in dat dat uiteindelijk wel goed komt.
Wat heb je geleerd van dit jaar?
Ik zo onwijs veel geleerd dit jaar. In eerste instantie hoe je iets opzet van een ideetje naar een volledig project. Hoe je een stichting opzet, hoe je zoveel mogelijk mensen bereikt door social media, hoe je bedrijven overtuigt te sponsoren, leren leidinggeven en in een team werken enzovoorts. En we hebben natuurlijk dankzij Joeval en Corstiaan een beetje mogen proeven van de topsport mentaliteit.
Vul hier uw slagzin in die Heart to Handle jou gaat helpen de finish te bereiken:
Je kan meer dan je denkt!